Beechworth

Beechworth
De weg naar Beechworth was lang. Veel langer dan we gedacht hadden.  Beechworth is een authentiek plaatsje midden  in de outback van Australië.  Ooit ontstaan door de goudkoorts in het gebied. Het plaatsje is één groot openluchtmuseum. Uiteraard moet je dan de foto's zien. Gaan we uploaden. 
De weg naar deze bestemming ging de eerste uren nog door het NP Mount Kosciuszko.  Wij dachten dat we daar zo even doorheen reden maar kwamen bedrogen uit. Ook hier een enorm bochtige weg met aan weerszijden rotswanden die sterk overhellen. Je hebt elk moment het gevoel dat er een stuk afbreekt en net voor onze auto  komt. Er staan ook tal van waarschuwingborden maar die helpen  natuurlijk niet als een  brokje op de motorkap valt. Dit deel van het park is wel veel groener dan het eerste deel. Maar dat beeld veranderd nog.....
Onderweg zagen we ee  info centrum van SnowyHydro, de elektriciteitleverancier van Zuid Australië en Tasmanie.  Of Tassie zoals de info-mevrouw zei. Info-mevrouw?? Ja, en dat deed ze goed.  We waren net binnen om even rond te kijken,  eventueel koffie te drinken en dan weer verder te gaan. Vroeg ze ons of we niet meededen aan de rondleiding.  Oh nee, zeiden we " We are Dutsj en do not understend evveriting" . "Thats no problem", zei ze, " I speak a little bit slower. 11. 00 AM starts the tour". Daar zaten we dus aan vast.  We zullen niet alles vertellen maar het was wel een heel karwei geweest om de installatie aan te leggen. Kilometers lange tunnels dwars door de bergen om het water om de goede plek te ktijgen. Er hadden meer dan 100.000 mensen aan gewerkt van 40 verschillende nationaliteiten.  Veel arbeiders waren afkomstig uit Europa dat kort na de oorlog weinig toekomst bood. 
Er is dus niet één dam gebouwd maar een compleet stelsel dat met elkaar in verbinding staat om het water uiteindelijk bij twee of drie turbines te krijgen. Een gigantische klus!!!! De kracht van dit systeem is het snel leveren van energie op het moment dat het nodig is. De toren die we gisteren hadden gezien was ook onderdeel van dit systeem. Hoe, weten we nog niet precies maar het had te maken met de maximale hoogte die het water te verpompen was. 
Na deze interessante uitleg maar weer verder.  Ergens zijn we het park uitgereden maar waar het precies ophield weten we niet. Wel dat het gebied vlakker en steeds droger werd. Kurkdroog!! En dan na ruim twee uur rijden nog steeds. Uiteindelijk kwamen we op de kaart bij een merengebied. Geen water. Alleen heel veel dode bomen.  Op een paar plekken was wel water maar de dode bomen stonden daar midden in. Heel raar om te zien. Het is wel jammer dan ze in Australië de uitzichtpunten op de verkeerde plaatsen maken. Niet voor dode bomen natuurlijk maar bij veel andere ook. Vaak kijk je alleen  maar tegen  andere bomen aan. Of deze bomen zijn destijds sneller gegroeid dan ze gedacht hadden. 
Uiteindelijk komen we in Beechworth. Het hotel ligt direct vooraan. De eigenaar is uiterst behulpzaam en vraagt waar we morgen naar toe gaan.  Melbourne.  Pas dan maar op voor de tolwegen, zegt ie. Hoezo?  Dan legt hij uit hoe het systeem in Australië werkt. Of je hebt een tag in je auto of je moet bellen om de tol per creditcard over te maken. Verrek, denken we. In Sydney hadden we ook zoiets, maar een tag hebben we niet en we hebben natuurlijk ook niet gebeld.  Want dat mag niet in de auto, toch? Dat wordt vast een  boete. Raar systeem en ze hebben ook niets gezegd bij het ophalen van de auto. Flikkers, (oh..sorry, dat mag niet want Australië is uiterst tolerant voor deze groep).  Toch maar een mail gestuurd naar de verhuurder. Gelukkig,  direct bericht terug. Ze hebben het mailtje ontvangen en zullen binnen tien dagen reageren.  Ohoh... dan zitten wij alweer in Nederland! En ze hebben ons creditcard nummer. Moeten we morgen toch maar bellen. En dat alles voor een paar dollar aan tolgeld.  
Morgen onderweg naar Melbourne waar we ons nichtje Anouk ontmoeten.  Ze zit sinds eind januari als au-pair in Australië.  Toch wel bijzonder om elkaar dan aan de andere kant van de wereld weer te zien.